افزایش فعالیت آنزیم های سوپراکسید دیسموتاز وکاتالاز سرم رت های دیابتی شده با استرپتوزوتوسین

چکیده زمینه و هدف: یکی از عوارض دیابت، آسیب بافتی ناشی از عدم تعادل اکسیدان ها و آنتی اکسیدان ها (استرس اکسیداتیو) می باشد. این مطالعه به منظور بررسی فعالیت دو آنزیم کاتالاز و سوپراکسید دیسموتاز سرم رت های دیابتی شده با داروی استرپتوزوتوسین انجام شد. روش بررسی: این تحقیق برروی رت های نر بالغ در دوگروه شاهد و دیابتی انجام گرفت. حیوانات گروه آزمایش با تزریق داخل صفاقی استرپتوروتوسین دیابتی شدند. هفت هفته پس از دیابتی شدن، میزان گلوکز و فعالیت آنزیم های سوپراکسید دیسموتاز و کاتالاز سرم هر دو گروه اندازه گیری شد. یافته ها :گلوگز خون حیوانات دریافت کننده استرپتوزوتوسین به طور معنی داری بیشتر از گروه شاهد بود (001/0p<). فعالیت آنزیم سوپراکسید دیسموتاز و کاتالاز در رت های دیابتی به طور معناداری بیشتر از گروه شاهد بود (01/0p<). بین غلظت گلوکز با فعالیت آنزیم ها ارتباط مثبت و معنی داری وجود داشت (01/0p<). نتیجه گیری :بالا بودن فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدان در رت های دیابتی ممکن است به علت افزایش جبرانی در پاسخ به استرس اکسیداتیو ناشی از تولید رادیکال های آزاد در بیماری دیابت است. هرچه غلظت گلوکز بیشتر باشد به نظر می رسد پاسخ های جبرانی بیشتر است. واژه های کلیدی :دیابت، استرپتوزوتوسین، آنتی اکسیدان، سوپراکسید دیسموتاز،کاتالاز